یاران شش

گروه فرهنگی یاران خمینی(ره)

| اخبار


» تازه تر ها: « داستان یک پرچم »

» -------------------------

» تازه تر ها: « پند نامه »

» -------------------------


| نگارخانه
یاران شش
مطالب پربحث‌تر
آخرین نظرات
  • ۲۴ ارديبهشت ۹۴، ۱۱:۵۱ - حسین علیمحمدی
    خداقوت
  • ۲۲ ارديبهشت ۹۴، ۱۸:۱۸ - " آقا" مهدی
    تشکر

قهرمانان خستگی ناپذیر!

عکس دسته جمعی انداختن اونم تو حرم صفای دیگه ای داره!

اردو هایی که خاطره هاش تکرار نشدنیه!

پایان قدم و ... ؛ یادش بخیر...

۷ مطلب با موضوع «ولایت :: رهنمود» ثبت شده است

«قرآن خواندن با حالت روزه‌داری لذت دیگری دارد»

با حالت روزه‌داری یا حالت نورانیتِ ناشی از روزه‌داری، در شبها و نیمه شبها تلاوت قرآن، انس با قرآن، مخاطب خدا قرار گرفتن، لذت دیگری و معنای دیگری دارد.

چیزی که انسان در چنین تلاوتی از قرآن فرا میگیرد، در حال متعارف و معمول نمیتواند به چنین تلاوتی دسترسی پیدا کند؛ آنها از این هم بهره می برند.  (۱۳۸۶/۰۶/۲۳)

نظام اسلامى و جامعه‌ى اسلامى با انس روزافزون با قرآن استحکام درونى پیدا می کند؛ و استحکام درونى آن چیزى است که جوامع را در راه‌هاى مطلوب خودشان و به‌سوى مطلوبهاى خودشان قادر می سازد و قدرت برخورد با چالشها به جوامع می دهد.

 باید در درون مستحکم بود؛ این استحکام درونى به برکت انس با قرآن حاصل می شود. 

انس با قرآن ایمان را تقویت میکند، توکّل به خدا را زیاد می کند، 

اعتماد به وعده‌ى الهى را زیاد میکند، ترس و خوف از مشکلات مادّى را در انسان کم می کند، 

انسانها را تقویّت روحى میکند، اعتماد به نفس می دهد، راه‌هاى تقرّب به خدا را براى انسان روشن میکند.

فواید و منافع انس با قرآن در این بخش اینها است ... .

یک توصیه همین مسئله‌‌‌‌‌‌‌ی توکل و توجه به خدای متعال است، برای اینکه باطن خودتان و دل خودتان را بتوانید مستحکم و قوی نگه دارید. این شرط اول است. 

واقعاً اگر ما در درون خودمان، ساخت درونی محکم باشد، هیچ مشکل بیرونی نخواهد توانست بر ما فائق بیاید. باید دل را، باطن را آنچنان محکم کرد که بر همه‌‌‌‌‌‌ی کاستی‌‌‌‌‌‌ها و کمبودهای ظاهری و جسمانی و محیطی فائق بیایداین هم با توکل به خدای متعال و با توجه به خدای متعال حاصل خواهد شد، بدانید.

دیدار اعضای هیأت دولت (۱۳۸۸/۰۶/۱۶)

کتاب خوانی

« مسئله کتاب خوانی »

{ یکی از مشکلات ما تنبلی است. مسئله‌ ی مطالعه و کتابخوانی مهم است. در جامعه‌ ی ما بی‌ اعتنایی به کتاب وجود دارد.

داغ بر زخم

« داغ بر زخم»

[قدیم ها وقتی بدن کسی زخم می شد، میله ای را داغ می کردند و به اصطلاح داغ می گذاشتند بر زخمش تا بهبود یابد. 

عجب زخم عمیقی است تنبلی، که ماشالله در ما به وفور یافت می شود.

 دست خدا را می بینی؟ می بینی بر این زخم چگونه داغ گذاشته است؟

هر چه قدر تحریم بد باشد، به نظر من، مانند داغی می ماند که بر زخم ما گذاشته شده است.