پند نامه

آدمی را از آن دم که باری تعالی فرمود: خانه آب و گل آدم من می سازم بی واسطه. که در او گنجی تعبیه خواهم کرد. جمله ملاء دنیا،کروبی و روحانی و حاج آقا (خاطره) را فرمود که بروید از روی زمین مشتی خاک بردارید و بیاورید.همگی شدند تا یک قبضه از زمین برگیرند و تسلیم خدای آورند. خاک سوگند برداد که به ذوالپولی و قدرتتان، تاب قربتان نیاورم.

مـعلم

« معلّم »

مانده ام از کجا شروع کنم به توصیف اقیانوس بی کرانت و کدام کلمه را به انتخاب برگزینم که تا شاید قطره ای از این اقیانوس را به من بچشاند . با یاد تو افکار پاره پاره می شوند و کلمات با سرعت باد از ذهنم می گریزند که مباد با آنان لب به وصف تو بگشایم که جفایی بزرگ اضافه بر دیگر جفا های بزرگی که بر تو کردم .

ورق های دفتر من سیاه می شوند و گیسوان سیاه تو سپید ،

من هنوز شرمنده ... چقدر خسته ات کردم ،

و در ادامه ...

 

«و در ادامه ...»

عجب اردویی ، عجب معنویتی ، عجب حس انقلابی محکمی!
قبلا هم این حس ها رو داشتم. بعد از اردو های قبلی.

با یاران که اردو می رم مخصوصا مثل این دفعه که تقریبا همه جا با حاجآقا بودم، حسانقلابی عجیبی می گیرم.

احساس می کنم چقدر زندگی زیباست! تصمیم های بزرگ می گیرم.

 

اما گفتم که، قبلا هم این ها رو داشتم و از دست دادم.

راستی چی کار کنم برام بمونه؟

نماز جمعه ای که گذشت!

« خلاصه ای از نماز جمعه ی 1/27 »

سر تیتر بیانات آیت الله موحّدی کرمانی در نماز جمعه 94/1/27

.

  خطبه اول:

1)   همدلی و همزبانی

2)    بی تفاوتی نسبت به معظلات جامعه (به خصوص حجاب)، از گناهان بزرگ

3)    توجه مسئولین به مسئله زیرمیزی

مسئولان دولت در ادارات برای خود مأمور مخفی تعیین کنند!

4)    توجه عموم به طبقه سفلی

مجلس توجه کند ، دولت توجه کند ، این بودجه باید مانند خون به تمام عروق برسد ، از جمله مویرگ ها. برای کسانی که حقوق های کلان می گیرند بودجه هست ، امّا وقی به قشر ضعیف جامعه می رسیم کفگیر به ته دیگ می خورد!

داغ بر زخم

« داغ بر زخم»

[قدیم ها وقتی بدن کسی زخم می شد، میله ای را داغ می کردند و به اصطلاح داغ می گذاشتند بر زخمش تا بهبود یابد. 

عجب زخم عمیقی است تنبلی، که ماشالله در ما به وفور یافت می شود.

 دست خدا را می بینی؟ می بینی بر این زخم چگونه داغ گذاشته است؟

هر چه قدر تحریم بد باشد، به نظر من، مانند داغی می ماند که بر زخم ما گذاشته شده است.