«و در ادامه ...»
عجب اردویی ، عجب معنویتی ، عجب حس انقلابی محکمی!
قبلا هم این حس ها رو داشتم. بعد از اردو های قبلی.
با یاران که اردو می رم مخصوصا مثل این دفعه که تقریبا همه جا با حاجآقا بودم، حسانقلابی عجیبی می گیرم.
احساس می کنم چقدر زندگی زیباست! تصمیم های بزرگ می گیرم.
اما گفتم که، قبلا هم این ها رو داشتم و از دست دادم.
راستی چی کار کنم برام بمونه؟